سخنان ژان ژاك روسو

سخنان ژان ژاك روسو

انسان، حيواني بيمار است.

قلب، دانشمندترين فيلسوفان و دانايان است. كسي كه داراي قلب پاك باشد به پند و اندرز فيلسوفان نيازي ندارد.

به طور كلي اشخاصي كه زياد مي دانند، كم حرف مي زنند و كساني كه كم مي دانند، پر حرف هستند.

فحش دليل كساني است كه حق ندارند.

ساده ترين درس زندگي اين است : هرگز كسي را ميازار.

در زنان هوش و در مردان استعداد بيشتر است. آنچه را زن با چشم دقت و بررسي مي بيند، مرد با ديده عقل و انديشه مي نگرد.

عموما اشخاصي كه زياد مي دانند، كم حرف مي زنند و كساني كه كم مي دانند، پرحرف هستند.

انسان آزاد آفريده شده است اما همه جا در زنجيري است كه خود بافته است.

درمان فقر جسماني، ورزش؛ فقر روحاني، دين؛ فقر مالي، تلاش و فقر معنوي، دانش است.

بزرگترين تفاوت انسان و حيوان، فهم و انديشه نيست، بلكه اراده و اختيار او است.

انسان هميشه براي چيزهايي كه آرزو مي كند قدرت كافي دارد؛ فقط سستي اراده است كه نمي گذارد او در راه رسيدن به آرزوي خود گام بردارد.

مردم بدون عشق [ همچون ] كوراني هستند كه به هيچ وجه به منزل نخواهند رسيد.

مي توان حقيقتي را دوست نداشت، اما نمي توان منكر آن شد.

هر عيش و لذتي را كه در دنيا مي بينيد، داراي رنج و زحمت است و اگر همان زمان براي ما زحمت ايجاد نكند، در آينده اسباب دردسر مي شود. فقط دو لذت وجود دارد كه هرگز نتيجه ناگوار و پشيماني دربر ندارند: نيكي كردن به مردم و انجام وظيفه.

افراد سست اراده هميشه منتظر معجزه ها و رويدادهاي شگفت انگيزند، اما افراد قوي، خود، آفريننده ي معجزه ها و رويدادهاي شگفت انگيز هستند.

اميد و آرزو آخرين چيزي است كه دست از گريبان بشر برمي دارد.

بيش از سخن گفتن گفتارت را بسنج، چنان كه بيش از كاشتن تخم شخم مي زني.

احساس دل، بالاتر از منطق است.

آزادي را فقط در مجسمه ي آن يافتم.

آنچه بار زندگي را بر دوش ما سنگين تر مي سازد، عموما زياده روي در خود زندگي است.

آنچه در دنيا براي انسان اهميت دارد، انجام وظيفه است.

مذهب چيز ثمربخشي است حتي براي انسانها هم لازم است.

انسان از مادر، آزاد آفريده شده است.

انديشه هاي صرفاً ذهني و كلي، منشأ بزرگترين خطاهاي بشرند.

زندگي، آنچه را كه بخواهيد به شما مي دهد؛ به اين شرط كه خواسته هايتان مشخص و روشن باشد. آنچه را كه مي خواهيد پيوسته بجوييد و مطمئن باشيد كه به آن مي رسيد.

در زير فشار خواهشهاي نفس، بَرده ام و به نداي وجدان، آزادم.

هر پديده اي زماني كه از دست آفريدگارش بيرون مي آيد خوب است و همين كه به دست انسانها مي افتد به تباهي مي گرايد.

پول، زاده پول است. گاهي به دست آوردن اولين ليره دشوارتر از به دست آوردن ميليون ليره دوم است.

ايمان داشتن به تواناييهاي خويش، نيمي از موفقيت و كاميابي است.

كساني كه دير قول مي دهند، خوش قول ترين مردان دنيا هستند.

سعي كنيد همان طوري باشيد كه مي خواهيد ديگران شما را [ آنگونه] ببينند.

اي وجدان، تو عامل بزرگي وجود انسان و اخلاقي بودن كارهاي او هستي و بدون تو چيزي در وجود خود احساس نمي كنم كه مرا در جهاني برتر از حيوانات قرار دهد.

وجدان بزرگترين فيلسوف است.

عشق حقيقي آتشي مخرب است كه شعله خود را به ساير احساسات نيز مي كشاند و آنها را با يك نيروي جديد، زنده مي سازد. اينجاست كه گفته اند عشق، قهرمانهايي را خلق مي كند.

بهترين وسيله براي جلب محبت ديگران، نيكي كردن به آنهاست.

در مقابل همه چيز مي توان مقاومت كرد جز نيكي و خوبي.

مرد آنچه را مي داند، مي گويد و زن آنچه را كه خوش آيند شنونده است.

دوران جواني، زماني است براي به دست آوردن خرد؛ دوران كهنسالي، زماني است براي به كار بستن آن.

هر كس لطف بهار مي خواهد، بايد دشواري زمستان را تاب آورد.

براي اينكه بتوانيم كسي را دوست داشته باشيم، به زمان و آگاهي نياز داريم. براي دوست داشتن، ابتدا بايد داوري كرد و براي برتري دادن، بايد نخست سنجيد.

آسايش، زمان نمي شناسد. هرگاه خسته شدي، بياساي.