سخنان حضرت محمد(ص)-سری چهاردهم
سخنان حضرت محمد
به افراد مؤمن فقير بشارت بده كه پانصد سال از ثروتمندان در روز قيامت (از حساب، زودتر) فارغ مي شوند، اين گروه (مؤمنان فقير) در بهشت، مشغول (استفاده كردن) از نعمت ها هستند (ولي) ثروتمندان (هنوز) در محاسبه‌ي اعمال خود به سر مي برند.
((حضرت محمد (ص)))
==================
پاداش كسي كه در حال گشايش (و نداشتن مشكل) بخشش مي كند، از كسي كه در حال نياز، آن را مي پذيرد، بيشتر نيست. (فقير نيز در صورت نياز و رعايت جوانمردي، ثواب زيادي مي برد.)
((حضرت محمد (ص)))
==================
زماني كه يكي از شما (مي‌خواهد) كاري انجام بدهد، بايد آن را محكم به جا بياورد (و نيمه كاره رها نسازد.)
((حضرت محمد (ص)))
=================
كسي كه لباس خود را از روي غرور (به زمين) بكشد (و با اين كار مي‌خواهد نظر ديگران را جلب نمايد) خداوند در روز قيامت به او نگاه نمي‌كند.
((حضرت محمد (ص)))
=================
كسي كه از مدارا (و مهرباني با ديگران) محروم است، از تمام خوبي ها بي‌نصيب مي باشد.
((حضرت محمد (ص)))
==================
چه بسا شخص مو پريشان و كثيف كه دو لباس كهنه بيشتر ندارد و در چشمان مردم مورد نفرت است (مردم از او بدشان مي آيد) اگر خدا را قسم دهند، آن را براي او انجام مي دهد.
((حضرت محمد (ص)))
==================
براي هر چيزي ستوني هست و ستون اين دين (اسلام) دانايي (در دين) مي باشد.
((حضرت محمد (ص)))
==================
(فريب دادن و به دام انداختن) يك فقيه براي شيطان از هزار عابد، سخت‌تر است.
((حضرت محمد (ص)))
==================
خداوند به چيزي بالاتر از علم در دين پرستش نشده است. (يعني هر كسي كه با آگاهي نسبت به دين، عبادت خدا كند، جايگاهش رفيع مي‌شود.)
((حضرت محمد (ص)))
==================
كسي كه خداوند، خير او را مي خواهد، او را در علم دين، فقيه مي‌كند.
((حضرت محمد (ص)))
=================
هيچ بنده اي نيست كه نيّت پرداخت قرض خود را داشته باشد مگر اين كه از طرف خدا، ياري مي شود.
((حضرت محمد (ص)))
==================
كسي كه ميان مسلمانان به قضاوت دچار شود، نبايد صداي خود را بر يكي از دو متّهم بلند نمايد، مگر اين كه بر ديگري (نيز) صداي خود را بلند كند.
((حضرت محمد (ص)))
==================
زماني كه خواستي كاري انجام دهي، (درباره‌ي آن خوب) فكر كن تا خداوند راهي را نسبت به آن كار، براي تو نشان دهد.
((حضرت محمد (ص)))
==================
يكي از دانش (هاي) مرد اين است كه معيشت (وضع زندگي) خود را اصلاح كند و جست و جو كردن چيزي كه تو را اصلاح مي‌كند (و از سختي و گرفتاري) بيرون مي آورد، دنيا پرستي نيست.
((حضرت محمد (ص)))
===================
كسي كه بدون علم (به احكام و اعتقادات و اخلاق اسلامي) عبادت كند، مانند الاغي است (كه سنگ) آسياب را مي چرخاند.
((حضرت محمد (ص)))
===================
زماني كه انسان‌هاي گرسنه و متفكّري را ديديد، خود را به آنها نزديك كنيد زيرا حكمت بر زبان آنها جاري مي‌شود.
((حضرت محمد (ص)))
===================
فكر بد، تا زماني كه به آن عمل نشود و به سخن در نيايد، صاحبش، بخشيده شده است.
((حضرت محمد (ص)))
===================
در قبرها (و عاقبت انسان كه سرازير قبر مي شود) بينديش و از قيامت، پند بگير (كه انسان بايد پاسخ گوي تمام اعمال بد خود باشد.)
((حضرت محمد (ص)))
====================
قبر، اوّلين منزل از منزلگاه‌هاي آخرت است. (انسان، سفر اخروي خود را از عالَم قبر يا برزخ شروع مي كند.)
((حضرت محمد (ص)))
====================
خداوند از پذيرفتن توبه‌ي كسي كه مؤمني را به قتل رسانده است، امتناع كرده است. (يعني قاتل را نمي¬بخشد.)
((حضرت محمد (ص)))
===================
خداوند، سه بار خواسته‌ي مرا نسبت به كسي كه مؤمني را به قتل برساند، رد كرد. (كه آنها را نمي بخشم)
((حضرت محمد (ص)))
===================
از بين رفتن دنيا نزد خداوند از كشتن مرد مسلمان، آسان تر است.
((حضرت محمد (ص)))
===================
خداوند، قحطي را بر گروهي مسلّط نكرده است مگر به خاطر نافرماني‌هايي كه از خداوند داشته‌اند.
((حضرت محمد (ص)))
====================
قدرت خداوند بر تو از قدرت تو بر او بيشتر است.(پس انسان نبايد در مقابل خداوند، نافرماني كند.)
((حضرت محمد (ص)))
====================
قرآن بخوانيد و به آن عمل كرده و از آن دور نشويد و در آن غُلُوّ (هم) نكنيد (كه مثلاً چيزي كه مربوط به قرآن نيست، به آن عمل كرده و ديگران را نيز تشويق نماييد.)
((حضرت محمد (ص)))
====================
قرآن را تلاوت كنيد زيرا خداوند بزرگ قلبي كه قرآن را درك كرده است، (روز قيامت) عذاب نمي كند.
((حضرت محمد (ص)))
====================
هر جا كه قرآن (حضور دارد)، با او باشيد.
((حضرت محمد (ص)))
=====================
بر شما (عمل بر طبق قرآن) لازم است پس او را پيشواي خود قرار دهيد زيرا سخن پروردگار جهانياني است كه (قرآن) از اوست و به سوي او برمي گردد، پس به آيات متشابه (كه نياز به تفسير دارند) ايمان آورده و از مثال‌هاي او عبرت بگيريد.
((حضرت محمد (ص)))
=====================
چهار چيز در دنيا غريبند: قرآن در نزد ظالم (زيرا تمام كارهايش بر خلاف قرآني است كه خوانده است) و مسجدي كه در منطقه اي قرار دارد كه در آن نماز نمي خوانند و قرآن در خانه اي كه خوانده نشود و مرد شايسته اي كه (در ميان) گروه بد باشد.
((حضرت محمد (ص)))
=====================
قرآن شفاي (بيماري‌هاي جسمي و روحي) است.
((حضرت محمد (ص)))
=====================
براي هر چيزي زينتي هست و زينت قرآن، صداي نيكوست.
((حضرت محمد (ص)))
=====================
بنده اي كه قرآن مي خواند، فقير نمي شود و بعد از قرآن، هيچ بي نيازي وجود ندارد.
((حضرت محمد (ص)))
=====================
حكايت قرآن مانند شتري است كه (دست و پايش) بسته است به طوري كه اگر صاحب آن، او را ببندد، مي تواند حفظش كند (ولي) اگر او را باز كند، مي رود. (قرآن را نيز بايد هميشه در وجود خودمان قرار داده و به آن عمل نماييم.)
((حضرت محمد (ص)))
====================
طلبكار بر بدهكار تسلّط دارد تا زماني كه (بدهكار ) قرض خود را بپردازد.
((حضرت محمد (ص)))
=====================
كمتر قرض بگير تا آزاد زندگي كني. (زيرا طلبكاران هميشه به دنبال بدهكاران مي باشند و زندگي براي انسان بدهكار تنگ مي شود.)
((حضرت محمد (ص)))
====================
جان مرد به قرض او آويزان است تا زماني كه قرض خود را ادا كند. (تا مرد، قرض خود را ندهد، آرامش نمي بيند.)
((حضرت محمد (ص)))
=====================
اگر به اندازه‌ي كوه اُحُد، طلا داشتم، دوست داشتم كه سه روز بر من نگذشته باشد كه چيزي از آن (طلاها) نزد من نباشد مگر اين كه مقداري از آن را براي پرداخت قرض، ذخيره كنم.
((حضرت محمد (ص)))
=====================
بزرگ ترين گناه نزد خداوند، كه بنده بايد خود را از آن نگه دارد بعد از گناهاني كه خداوند از آن نهي فرموده است اين است كه مردي بميرد و قرض داشته باشد و چيزي براي پرداخت آن (از خود) نگذاشته است.
((حضرت محمد (ص)))
=====================
حقيقتاً خداوند بزرگ همراه بدهكار است تا زماني كه بتواند قرض خود را بدهد، به شرط آن كه قرض او بر خلاف رضاي خداوند نباشد. (مثلاً ربا نگرفته باشد.)
((حضرت محمد (ص)))
=====================
بهترين شما كسي است كه قرض خود را بهتر ادا كند.
((حضرت محمد (ص)))
=====================
قرض، (موجب) اندوه شب (به خاطر فكر كردن بر آن) و خواري روز (به خاطر روبرو شد با بدهكار) مي شود.
((حضرت محمد (ص)))
=====================
قرض گرفتن، دين و بزرگي (انسان) را كم مي كند.
((حضرت محمد (ص)))
=====================
بدهكار (اگر بميرد) در قبرش در غل و زنجير است به طوري كه جز پرداخت قرض او، (چيزي ديگر) غل و زنجير او را باز نمي‌كند.
((حضرت محمد (ص)))
======================
قرض، باعث خواري دين است. (يعني يك شخص ديندار، نزد طلبكار سبك مي شود.)
((حضرت محمد (ص)))
======================
چيزي را قرض (بدهي) بهتر است از اين كه آن را صدقه بدهي.
((حضرت محمد (ص)))
======================
هر قرضي (كه داده شود) صدقه است. (ثواب صدقه و بالاتر از آن را دارد.)
((حضرت محمد (ص)))
======================
هيچ غمي مانند غم قرض گرفتن و هيچ دردي مانند درد چشم نيست.
((حضرت محمد (ص)))
======================
قرض، پرچم خدا در زمين است پس زماني كه بخواهد بنده اي را ذليل كند، آن را به گردنش مي اندازد تا به همان حال بميرد. (البته بارها گفته‌ايم كه منظور از خواستن خدا، همراه با حكمت و رفتار بندگان است.)
((حضرت محمد (ص)))
======================
كسي كه قرضي بر عهده بگيرد و نيّت پرداخت آن را داشته باشد، خداوند، روز قيامت، قرض او را ادا مي كند (يعني به گونه اي طلبكار را راضي مي‌كند.)
((حضرت محمد (ص)))
=====================
كسي كه اموال مردم را گرفته و نيّت پرداختش را داشته باشد، خداوند، قرض او را مي پردازد (يعني راهي براي پرداخت را براي او فراهم مي‌سازد.)
((حضرت محمد (ص)))
